HZ EBUBEKİR

İnsanların Peygamberimiz Hz Muhammed ( sav ) den sonra en faziletlisi Hz Ebu Bekir:

Allah ( c.c ) hicret için Resulullah’a ( sav ) izin verdi ve O’na arkadaş olarak ailesinden ve kabilesinden birini değil de Ebu Bekir’i ( ra ) seçti. Allah’ü Teâlâ “ ikinin biri iken, onlar mağarada iken…” ( Tevbe 40 ) buyurarak onu Resulullah’ın  ( sav ) ikincisi, arkadaşı kılmıştır.

TEVBE SURESİ 40. AYET ALLAH ( C.C )
“ Eğer siz, o ( Allah’ın Resulüne) yardım etmezseniz muhakkak ki Allah, ona yardım etmiştir: Hani vaktiyle kâfirler onu iki kişinin biri olarak Mekke’den çıkardıkları ( hicretine sebep oldukları ) zaman, ( Ebu Bekir’le ) ikisi ( Sevr dağında ) mağarada iken, arkadaşına “ Üzülme, Allah mutlaka bizimledir.” Diyordu: İşte o zaman Allah, ona yardım etti ve arkadaşının kalbine huzur ve güveni indirdi. O’nu görmediğiniz askerlerle kuvvetlendirdi. Böylece inkâr edenlerin sözünü ( davasını ) en aşağı kıldı. Allah’ın tevhit kelimesi ise, O çok yücedir. Allah mutlaka galiptir, eşsiz hüküm ve hikmet sahibidir.” Buyurarak yardım etmeyen insanlara sitem etmiştir.

Resulullah’ın ( sav ) bulunduğu her savaşta Ebu Bekir’de ( r.a ) beraberinde bulunmuş hiçbir zaman ve yerde Resulullah’tan  ( sav ) geri kalmamıştır. Hep O’nunla beraber olmuştur. Peygamberimize karşı samimi ve uğrunda canını fedaya hazır olmuştur. Hem arkadaş hem sahabe olmuştur.

Allah’u Teala kalplere sükunet veren rahmetini Ebu Bekir’e ( r.a ) bahşetmiş ve onun üzerine indirmiştir. Hz. Ebu Bekir ( r.a ) birçok hususta Resulullah’tan ( sav ) sonra ikincidir.

Resulullah ( sav ) insanları imana davet ettiği zaman, aile dışından ilk iman eden Hz Ebu Bekir  ( r.a ) olmuş ikinci sırayı almıştır. O da insanları imana davet etmiş, birçokları onun vasıtasıyla iman etmişler, İslam’a davette de ikinci sırayı almıştır.

Resulullah ( sav ) hastalandığı zaman imamlık makamına onu geçirmiş ve imamlıkta da ikinci sırayı almıştır.

Resulullah’ın ( sav) yanında türbesine defnolunma hususunda da ikincidir. Bütün bunlar Hz. Ebu Bekir’in ( r.a ) faziletine delildir.

O dünyanın en şerefli, en güzel insanına layık bir arkadaştı. O mübarek insanın yanında bulunmakla şereflenmiştir. Allah bizleri de, O şerefli insan, Hz. Muhammed’e ( sav ) hayırlı ümmet eylesin. Âmin.