KARDEŞİN OLMAMASI NEDEN ÖNEMLİ
Kimisi çalışıyorum diyor, kimisi hamilelik zor, bakım zor, dünya kötü diyor. Bir yada iki çocukla yetiniyorlar. Dinimizde en az dört çocuk diyor. Nüfus artışı olabilmesi için şarttır. Peygamberimiz (sav)" ümmetimin çokluğuyla övüneceğim" diyor.
Ben dünyalık yönüne bakmak istiyorum. Tek olduğumuzu düşünelim, gençlikte dayı, teyze, hala ve amca çocuklarıyla oynamak eğlenmek güzel oluyor. Belli yaştan sonra herkes evleniyor, çocukları, telaşları oluyor, aile içindekilerden başkalarını arayacak zamanları olmuyor.Yani yalnızlık başlıyor.
Bir sıkıntı, bir ölüm olunca kardeşler toplanıyor, destek oluyorlar. Sıkıntılarımızda birkaç gün yanımızdalar, sonra işleri var,dertlerimizi dinlemekten sıkılıyorlar, siz yine yalnızsınız, içinizi boşaltacak, dert yoldaşı olacak kimseniz yok.
Ebeveynler sanki ebedi yanlarında olacaklar gibi "ben varım" diyorlar. "Ya siz ölünce kim olacak." Dünyaya sahipsiz bir çocuk bırakıp gideceksiniz, sizin için üzülürken bile, "üzülme kardeşim, annem veya babam cennetten bize bakıyor" diyecek kardeş ne güzel olurdu. Aynı acıyı paylaşan birileriyle beraber olmak ne güzel olurdu.
Sanki sonunda "kardeşlerde düşman oluyor" der gibisiniz. Doğru söylediniz, ama araya miras, dedikodu gibi şeyler olmazsa, hep bir dostumuz, kardeşimiz olduğunu bilmek bizi yalnızlık duygusuyla karamsar veya psikolojik rahatsızlıklardan kurtarır.
Ebeveynlere duyurulur ellerinizde fırsat varken, dünyaya yalnız bir evlat bırakmayınız.
ZOR OLMASAYDI BU KADAR SEVEMEZDİK.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder