PEYGAMBERİMİZ ( SAV ) HÜRMETİNE
ALLAH ( c.c ) Âdem aleyhisselam Cennetten çıkarılınca, "ya Rabbi, Muhammed aleyhisselamın hürmetine beni affet" diye dua etti. Allahü Teâlâ ise, [ne cevap vereceğini bildiği halde diğer insanların duyması için] “Ya Âdem, onu henüz yaratmadım. Nereden bildin?” buyurdu. Âdem aleyhisselam da, "Arşta "Lâ ilâhe illallah, Muhammedün Resulullah" yazılı olduğunu gördüm. Anladım ki, şerefli isminin yanına ancak en çok sevdiğinin, en şerefli olanın ismini layık görürsün" dedi. Allahü teâlâ buyurdu ki: “Ya Âdem doğru söyledin. O bana insanların en sevgilisidir. Onun hürmetine dua ettiğin için seni affettim. Eğer Muhammed olmasaydı, seni yaratmazdım.” Buyurmuştur. "(Ey Muhammed!) Biz seni ancak âlemlere rahmet olarak gönderdik" ( Enbiya 17 ) "Biz seni ancak bütün insanlara müjdeleyici ve uyarıcı olarak gönderdik" ( Sebe 28 ) Kur’ânın ifadesiyle Hz. İsa onun gelişini şöyle müjdeliyordu: “Hatırla ki, Meryem oğlu İsa: "Ey İsrailoğulları! Ben size Allahın elçisiyim, benden önce gelen Tevratı doğrulayıcı ve benden sonra gelecek, Ahmed adında bir Peygamberi de müjdeleyici olarak geldim", demişti. ( Saf 6 ) Kurânı Kerimden önce gelen bütün kutsal kitaplarda, Peygamber Efendimizin geleceğinden ve özelliklerinden söz edilmiştir. İncil, Tevrat ve Zebur değiştirildikleri halde Peygamberimizin geleceğini müjdeleyen ayetleri değiştirmemişler, hepsi kendilerden geleceğini zannetmişler. Kendilerine kitap verdiklerimiz onu (o kitaptaki peygamberi), öz oğullarını tanıdıkları gibi tanırlar. Buna rağmen onlardan bir grup bile bile gerçeği gizlerler. ( Bakara 146 ) Allah Teâlânın, insanlığa gönderdiği en son rahmet elçisi ve hidayet öncüsü Hz. Muhammed (s.a.v)'in Allah katından getirdiği ilahî davetini ve onun örnek ahlâkını anlamak, anlatmak, ona duyulan engin sevgiyi gönüllere yerleştirmek, topluma aktarmak maksadıyla yıllardır Müslümanlar, çalışmaktadır, kıyamete kadarda çalışacaklardır. Günler, ne günlerdi yâ Muhammed Çağlar ne çağlardı Daha dünyaya gelmeden Müminlerin vardı ( Arif Nihat Asya ) Milli Şairimiz Mehmet Akif de, Peygamber Efendimizin gelişini, bütün insanlığın beklediğini şu mısraları ile anlatır: On dört asır evvel, yine bir böyle geceydi, Kumdan, ayın on dördü, bir öksüz çıkıverdi! Lâkin o ne hüsrandı ki hissetmedi gözler Kaç bin senedir, hâlbuki bekleşmedelerdi!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder