ÇOCUĞUN SEVGİYİ ÖĞRENMESİ Çocuklarımızı büyütürken sevmesini öğrettiğimizi zannediyoruz. Çocuk için anne ve baba sevgisi önemli ama bu sevgi çıkar ilişkisine bağlı sevgidir. Yani bizim ona verebildiğimiz sevgi karşılıklı çıkar sevgisidir.
Çünkü çocuk küçüklüğünden beri anne ve babanın kendisine hizmet ettiğini görmüş. ilerde kendisine hizmet etmeyeni asla sevemez.
Şimdiki çocuklarımıza bakınca bunu çok iyi görüyoruz. Biz ona iyi sevgi vermiştik, çok sevmiş, her dediğini yapmıştık. niye böyle oldu.
Gerçek sevgi, karşılıksız sevgi; nene ve dede ve akraba sevgisidir. Çocuk onları büyük olduğu için sever, hizmet etmiyorlar. İşte karşılıksız sevmeyi böyle öğrenir.
Ailelere baktığımızda eşler ve aileleri arasındaki sürtüşme çocuklara yansıtılıyor, küçük beyinlere nefret etme öğretiliyor. Çocuk için anne ve baba iyi bir bakıcıdır. Onları üzen her konu çocukları üzer, Nefret besler, gerçek sevgiyi öğrenemez.
Yasak konulan nene ve dedeler kaybetmiyor, aileler kaybediyor, nefretle büyüyen çocuk kimseyi sevemez, faturası da aileye çıkar. Belli süre sonra etrafında anne ve babası, kardeşleri kalır, büyükler vefat eder.
Çocuk sevgisi istiyorsanız çabalamamız gerekir.
ALLAH YARDIMCIMIZ OLSUN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder