SÜNNETİN ÖNEMİ

 RESÛLULLÂH’A TÂBİ OLMAK FARZ-I AYINDIR

Resûlullâh'a tâbi olmak hiçbir halde terki câiz olmayan farz-ı ayındır. Ona muhâlefet etmek de İslam nimetinin yok olmasına çalışmaktır. İnanılması farz olan bir şeye inanmayıp terk etmek îmânı yok eder. Muhakkak Muhammed Aleyhisselam'ın ümmeti, ona tâbî olan kimselerdir.

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) buyurdular ki:

“Arzu ve hevâsı benim getirdiklerime tâbi olmadıkça sizden hiçbiriniz îmân etmiş olmazsınız!”

“Kim benim sünnetimi (amel etmeyerek) zâyi ederse, ona şefâatim haram olur.”

“Kim benim sünnetimi ihyâ ederse beni sevmiş olur. Beni seven kimse de kıyâmet günü cennette benimle beraber olur.” (Kenzü'l-Ummâl)

“Kim benim sünnetimi (amel etmek sûretiyle) muhâfaza ederse Allâhü Teâlâ ona dört haslet ikrâm eder: İyilerin kalbinde ona karşı muhabbet, kötülerin kalbinde heybet, rızkında bolluk ve dîninde itimat.”

Müslümanların amel etmesi ve kuvvetle sarılması gereken sünnet; ilk üç asrın, yani Resûlullah Efendimizin ve onu gören Ashâbı'nın ve Ashâbı gören tâ'biîn'in ve onlardan sonra gelenlerin itikâd, amel ve ahlâkına uymaktır.

Bunlardan sonra, dinde onların gittiği yola uymayan şeyler ihdâs etmek ise bid'attir. Dindeki her bid'at dalâlettir, sapıklıktır. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) “Kim dînimiz hakkında, ondan olmayan bir şey ihdâs ederse bu reddolunmuştur.” buyurdular.

Ashâb-ı Kirâm (rıdvânullâhi aleyhim ecmaîn), az veya çok olsun, büyük veya küçük olsun, muâmelede veya ibâdette veyahut zikirde olsun, Peygamber Efendimiz (s.a.v.) zamanında olmayan bir şey ihdâs eden kimselere şiddetle karşı çıkar, onları reddederlerdi.

Müslümanlar, Peygamber Efendimizin (s.a.v.) sünnetine sımsıkı sarılmalı, onunla amel etmeli, başkalarını da buna davet etmeli; bid'atlere meyletmemeli ve bid'at ehlinin sözlerine kulak vermemelidir. (Şerhu Şir'atü'l-İslâm)

Âyet-i Kerîme:

Allâhü Teâlâ  buyurdu ki (meâlen):

"Hayır, ey Muhammed, Rabbine yemin ederim ki o (mü'min)ler aralarında ihtilaf ettikleri şeyde seni hakem yapıp sonra da verdiğin hükümden gönüllerinde hiçbir darlık duymaksızın tam bir teslimiyetle teslim olmadıkça îmân etmiş olmazlar." (Nisâ Sûresi, âyet 65)