KİBİR, KENDİNİ AŞIRI BEĞENME

BİR AYET

“(Allah’ın sana bahşettiği zenginlik, kuvvet, güzellik, zekâ gibi nîmetlerle şımarıp da) yeryüzünde kibirli kibirli yürüme; çünkü sen, (aslında o kadar âciz bir varlıksın ki) ne yerleri yırtıp parçalayabilirsin, ne de boyca dağlara erişebilirsin!”

[İsra Suresi 37] 

BİR HADİS

"Kalbinde zerre kadar kibir bulunan kimse cennete giremez." (Sahihi Müslim iman 147) 

BİR KAVRAM

Kibir; insanın fıtratına yabancılaşarak Allah Teâlâ’yı unutması, tanımaması ve amellerinde O’nun rızasını hesaba katmaması; yaratılış amacının aksine hareket etmesidir.

Kibirlenme/istikbar; büyüklük gösterisinde bulunmak demektir. İnsanın büyüklenme arzusudur ki kendisinde olmayan bir şeyi varmış gibi ortaya çıkarmasıdır. Çirkin bir huydur. İblis'in, Allah'ın secde emrine itaat etmemesiyle ortaya çıkan şeytani bir vasıftır. Şeytandan aldıkları ilhamla peygamberlere karşı büyüklenen ve hakkı göremeyen kâfirlerin temel özelliğidir. 

BİR DUA

Allah'ım bizi kibirden gururdan riyadan koru. Bizi senden uzaklaştıracak her türlü hissiyattan sana sığınırız. Amin...