Hasret Dolu Bekleyişler
Nur Talebelerinden bir grup İman ve Kuran Hizmetini ifa niyetiyle dağılan Rus Birliğinden ayrılarak bağımsızlığını ilan eden Türk Cumhuriyetlerinden birine gitmek niyetiyle yola koyulmuşlar. Yol bilmezler dil bilmezler ama Allah için yola çıkmışlar.
Azerbaycan’a vardıklarında yol üzerinde bir şehirde kapısına kilit vurulmuş, harabeye dönmüş bir camiin paslı kilidini kırmışlar ve içlerinden biri minareye çıkarak ezan okumuş. Bir asra yakın bir zamandır katmerli Rus zulmü altında mukaddesatından uzak yaşayan bu insanlar içinde öyle birisi vardı ki her sabah evinin penceresine çıkar Anadolu tarafına döner, gözyaşlarını gizleyerek ağlardı.
Eşi ona ne için ağlıyorsun dediğinde ‘Bir gün gelecek bu taraftan ezan sesi gelecek’ derdi. O adam bu hasretle her sabah pencere önüne çıkmış ama o sesi işitemeden öldü. Onun karısı bu sesi işitince diğer mahalle sakinleri ile birlikte caminin etrafında halka oldular. Minareden inen adamı bağrına basmak için herkes sıraya girmişti.
O akşam kalacak bir yer arıyorlarken bir amca gelip ‘oğlum siz benim misafirimsiniz, akşam yemeğiniz hazır sizi bekliyor’ dedi. Biz şaşırdık ve ‘amca bizim geleceğimizi nasıl bildiniz’ dedik. Onunla beraber yola koyulduğumuzda bize gece bir rüya gördüğünü anlattı.
Şimdi kendi dilinden Gece rüyamda Muhammedi (asm) gördüm bana dedi ki: ‘Yarın benim torunlarım gelecek. Onları sen evinde misafir edeceksin ve yarın bir keçi kes, onlara akşam yemeği hazırla’ dedi. (Ömer Abdulaziz)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder